بهترین کادو و سوغاتی که خداوند برای بندگان در ماه رمضان فرستاده، نزول قرآن است.

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ 1

طبق این آیه موضوع قرآن هم هدایت و دستگیری از بندگان است . بندگانی که راه را از چاه و

سره را از ناسره تشخیص نمی دهند و ممکن است در این مسیر به لذتهای زود گذری هم دل

ببند ولی خداوند در قرآن مجید در هر پیچ و گردنه هشدار های لازم را در قرآن داده تا سالم به مقصد

برسند.لذا جا دارد در این ماه مبارک که بهار قرآن است بیشتر در این کتاب که حرف خداوند است تفکر شود

تا روح با ارتباط با قرآن شارژ لازم خود را برای سایر ماهها ذخیره کند تا سعادت نصیب انسان شود.

چون این ماه نزول قرآن و بهار معنویت است ،هر حدیث که از بزرگان دین برای هدایت و سعادت انسان

ذکر شده است ، اوج عمل و توجه به آن در این ماه است به عنوان نمونه:

 قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : اشراف امتی حملة القرآن و اصحاب اللیل.2

فرمود: بزرگواران امت من حاملان قرآن و شب زنده داران هستند. تلاوت قرآن و شب زنده داری

ستون فقرات این ماه است .و چه ختم قرآنهایی که در این ماه انجام می گیردو...

یا کسانی که از این ماه استفاده نمی کند پیامبر اسلام چقدر از دست آنها عصبانی است و در

حدیثی از جابربن عبدالله انصاری نقل می کند:

که آن حضرت روزی بر منبر رفت، چون از پله اول بالا رفت، فرمود: آمین! آنگاه به پله دوم قدم نهاد

و فرمود: آمین! به پله سوم پا گذارد، فرمود: آمین! بعد روی منبر نشست. اصحاب پرسیدند برای

چه آمین گفتی؟ فرمود: جبرئیل نزد من آمد و فرمود از رحمت خداوند به دور باشد کسی که در

نزد او نام تو برده شود، پس بر تو صلوات نفرستد،من گفتم: آمین! آنگاه فرمود: از رحمت خداوند

به دور باد کسی که پدر و مادر را درک کند، پس داخل بهشت نگردد،من گفتم: آمین! سپس

فرمود: از رحمت خداوند به دور بادکسی که ماه رمضان را درک کند وآمرزیده نشود. من گفتم، آمین!.3

یعنی تمام امکانات و ابزار آمرزش در این آمرزشگاه ماه رمضان است اگر کسی که تنبلی یا غفلت کرد

قطعا از رحمت خداوند دور است.مثل کسی که بیمار است ولی عمدا به بیمارستان نرود و بر اثر آن

بیماری بمیرد غیر از خود کسی را نباید سرزنش کند.

1-بقره آیه 185

2-بحار الأنوار، ج 92، ص177

3-عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیِّ قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص رَقَى الْمِنْبَرَ فَقَالَ آمِینَ‏ إِلَى أَنْ رَقَى الدَّرَجَةَ «الْأُولَى ثُمَّ رَقَى

الثَّانِیَةَ فَقَالَ آمِینَ‏ ثُمَّ رَقَى الدَّرَجَةَ الثَّالِثَةَ فَقَالَ آمِینَ‏ فَقَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ قُلْتُ آمِینَ‏ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ فَقَالَ جَاءَنِی

جَبْرَئِیلُ ع فَقَالَ شَقِیَ عَبْدٌ ذُکِرْتَ عِنْدَهُ فَلَمْ یُصَلِّ عَلَیْکَ فَقُلْتُ آمِینَ‏ ثُمَّ قَالَ شَقِیَ عَبْدٌ أَدْرَکَ شَهْرَ رَمَضَانَ

فَانْسَلَخَ عَنْهُ وَ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فَقُلْتُ آمِینَ‏ ثُمَّ قَالَ شَقِیَ عَبْدٌ أَدْرَکَ وَالِدَیْهِ أَوْ أَحَدَهُمَا-فَلَمْ یُدْخِلَا [ه

الْجَنَّةَ فَقُلْتُ آمِینَ(فضائل الأشهر الثلاثة، ص: 115)